Last modified: October 28, 2024
This article is written in: 🇵🇱
W Pythonie moduły i pakiety są elementami umożliwiającymi organizację i strukturyzację kodu. Dzięki nim programy stają się bardziej czytelne, łatwiejsze w utrzymaniu i skalowalne. Ułatwiają one zarządzanie dużymi projektami oraz współpracę z innymi programistami. Zrozumienie tych elementów jest niezbędne dla efektywnego programowania i utrzymania czystego, modularnego kodu.
Moduły
Moduł to podstawowy sposób organizacji kodu. Jest to pojedynczy plik z rozszerzeniem .py
, który może zawierać definicje funkcji, klas, zmiennych, a także kod wykonywalny. Moduły pozwalają na podzielenie kodu na mniejsze, logiczne części, co ułatwia zarządzanie i ponowne użycie kodu w innych projektach. Dzięki modułom możemy łatwo organizować nasz kod i unikać powielania funkcji, a także dzielić się nimi z innymi.
Przykład prostego modułu:
Utwórz plik o nazwie matematyka.py
z następującą zawartością:
# matematyka.py
def dodaj(a, b):
return a + b
def odejmij(a, b):
return a - b
PI = 3.1415
W tym module:
dodaj(a, b)
- funkcja, która zwraca sumę dwóch liczb.odejmij(a, b)
- funkcja, która zwraca różnicę między dwiema liczbami.PI
- zmienna przechowująca wartość liczby Pi z dokładnością do czterech miejsc po przecinku.
Moduł matematyka.py
jest teraz samodzielnym plikiem, który możemy zaimportować do innych skryptów, aby wykorzystać jego funkcje i zmienne.
Importowanie modułów
Aby skorzystać z funkcji i zmiennych z modułu matematyka.py
w innym pliku, możemy go zaimportować za pomocą instrukcji import
. Dzięki temu możemy używać wszystkich funkcji i zmiennych, które znajdują się w module, odwołując się do nich przez nazwę modułu.
Przykład użycia modułu:
# main.py
import matematyka
wynik = matematyka.dodaj(5, 7)
print(wynik) # Output: 12
print(matematyka.PI) # Output: 3.1415
W tym przykładzie:
import matematyka
wczytuje cały modułmatematyka
, co pozwala nam na korzystanie z jego funkcji i zmiennych.- Aby odwołać się do funkcji
dodaj
lub zmiennejPI
, używamy prefiksumatematyka.
. - Dzięki temu unikamy potencjalnych konfliktów nazw, ponieważ wszystkie elementy modułu są wywoływane przez prefiks
matematyka
.
Importowanie konkretnych elementów
Zamiast importować cały moduł, możemy importować tylko konkretne funkcje lub zmienne, co sprawia, że kod staje się bardziej zwięzły i czytelny. Dzięki temu nie musimy używać prefiksu modułu za każdym razem.
Przykład:
from matematyka import dodaj, PI
wynik = dodaj(10, 15)
print(wynik) # Output: 25
print(PI) # Output: 3.1415
W tym przypadku:
from matematyka import dodaj, PI
pozwala nam zaimportować tylko wybrane elementy z modułumatematyka
.- Dzięki temu możemy bezpośrednio wywołać funkcję
dodaj
oraz uzyskać dostęp do zmiennejPI
, bez konieczności używania prefiksumatematyka.
.
Aliasowanie modułów i funkcji
Czasami nazwa modułu lub funkcji może być długa lub może powodować konflikt nazw z innymi elementami w kodzie. W takich przypadkach możemy nadać alias (inną nazwę) modułowi lub funkcji, co ułatwia ich używanie.
Przykład aliasowania modułu:
import matematyka as mat
wynik = mat.odejmij(10, 5)
print(wynik) # Output: 5
Tutaj:
import matematyka as mat
oznacza, że modułmatematyka
jest dostępny pod krótszą nazwąmat
.- Teraz możemy odwoływać się do funkcji i zmiennych tego modułu, używając prefiksu
mat
, co może być bardziej wygodne.
Przykład aliasowania funkcji:
from matematyka import dodaj as d
wynik = d(3, 4)
print(wynik) # Output: 7
W tym przypadku:
from matematyka import dodaj as d
pozwala nam zaimportować funkcjędodaj
i przypisać jej nazwęd
.- Dzięki temu możemy wywołać funkcję jako
d(3, 4)
, co jest krótsze i może być bardziej czytelne w niektórych kontekstach.
Korzyści z używania modułów
- Funkcje i klasy z modułu mogą być używane w wielu programach.
- Podział kodu na moduły sprawia, że jest on bardziej czytelny i łatwiejszy w nawigacji.
- Moduły mają własną przestrzeń nazw, co pomaga w uniknięciu konfliktów.
Pakiety
Pakiet to struktura, która umożliwia grupowanie powiązanych modułów w jednym katalogu. Dzięki pakietom możemy organizować kod na wyższym poziomie niż przy użyciu pojedynczych modułów, co jest szczególnie przydatne w większych projektach. Pakiet to po prostu folder, który zawiera moduły (pliki .py
) oraz specjalny plik __init__.py
. Obecność pliku __init__.py
informuje Pythona, że dany folder powinien być traktowany jako pakiet, co pozwala na jego importowanie w innych częściach programu.
Struktura pakietu:
projekt/
├── kalkulator/
│ ├── __init__.py
│ ├── arytmetyka.py
│ └── geometry.py
└── main.py
kalkulator/
- katalog, który pełni rolę pakietu. Zawiera moduły związane z obliczeniami matematycznymi.__init__.py
- plik specjalny, który sprawia, że Python rozpoznaje katalogkalkulator
jako pakiet. Może być pusty, ale często zawiera kod inicjalizacyjny lub importy.arytmetyka.py
- moduł w pakiecie, który może zawierać funkcje do operacji arytmetycznych (np. dodawanie, odejmowanie).geometry.py
- moduł w pakiecie, który może zawierać funkcje związane z obliczeniami geometrycznymi (np. pole powierzchni, obwód).
Tworzenie pakietu
Aby utworzyć pakiet, wykonaj następujące kroki:
- Stwórz folder o nazwie pakietu - np.
kalkulator
, który będzie zawierał wszystkie moduły powiązane z tym pakietem. - Utwórz plik
__init__.py
wewnątrz katalogu - może być pusty lub zawierać kod, który będzie wykonywany podczas importowania pakietu. - Dodaj moduły (pliki
.py
) do katalogu pakietu - umieść tam pliki, takie jakarytmetyka.py
czygeometry.py
.
Przykład modułu w pakiecie:
W pliku arytmetyka.py
możemy zdefiniować podstawowe operacje matematyczne:
# arytmetyka.py
def dodaj(a, b):
return a + b
def odejmij(a, b):
return a - b
W tym przykładzie:
- Funkcja
dodaj(a, b)
zwraca sumę dwóch liczb. - Funkcja
odejmij(a, b)
zwraca różnicę między dwiema liczbami. - Moduł
arytmetyka.py
może być zaimportowany do innych części projektu, aby korzystać z tych funkcji.
Importowanie modułów z pakietu
Aby skorzystać z funkcji i klas zawartych w modułach pakietu, używamy notacji kropkowej (.
). Możemy zaimportować cały moduł z pakietu, a następnie odwoływać się do jego zawartości za pomocą prefiksu modułu.
Przykład importowania modułu z pakietu:
# main.py
from kalkulator import arytmetyka
wynik = arytmetyka.dodaj(2, 3)
print(wynik) # Output: 5
W tym przykładzie:
from kalkulator import arytmetyka
importuje modułarytmetyka
z pakietukalkulator
.- Następnie wywołujemy funkcję
dodaj
z modułuarytmetyka
używając notacjiarytmetyka.dodaj
. - Dzięki temu możemy korzystać z funkcji modułu bez konieczności pisania całej ścieżki do pliku.
Importowanie konkretnych funkcji z modułu w pakiecie
Jeżeli chcemy zaimportować tylko wybrane funkcje lub klasy z modułu, możemy to zrobić bezpośrednio, co sprawia, że kod staje się bardziej zwięzły.
Przykład:
from kalkulator.arytmetyka import odejmij
wynik = odejmij(10, 4)
print(wynik) # Output: 6
W tym przypadku:
from kalkulator.arytmetyka import odejmij
importuje tylko funkcjęodejmij
z modułuarytmetyka
w pakieciekalkulator
.- Dzięki temu możemy bezpośrednio wywoływać funkcję
odejmij
bez potrzeby używania prefiksuarytmetyka.
.
Używanie pliku __init__.py
Plik __init__.py
w pakiecie pełni kilka ważnych funkcji:
- Możemy w nim umieścić kod, który powinien być wykonany podczas pierwszego importu pakietu.
- Używając zmiennej
__all__
, możemy kontrolować, które moduły są importowane, gdy ktoś użyjefrom pakiet import *
. - Możemy zdefiniować, które moduły mają być widoczne na zewnątrz pakietu, a które powinny pozostać ukryte.
Przykład __init__.py
:
# __init__.py
__all__ = ['arytmetyka', 'geometry']
Dzięki powyższemu ustawieniu:
- Jeśli ktoś użyje
from kalkulator import *
, zaimportowane zostaną tylko modułyarytmetyka
igeometry
. - Moduły, które nie są wymienione w
__all__
, nie zostaną automatycznie zaimportowane, co pomaga w zarządzaniu widocznością zawartości pakietu.
Przykład użycia from pakiet import *
:
# main.py
from kalkulator import *
wynik = arytmetyka.dodaj(5, 5)
print(wynik) # Output: 10
W tym przypadku:
from kalkulator import *
zaimportuje modułyarytmetyka
igeometry
, ponieważ są one wymienione w__all__
pliku__init__.py
.- Następnie możemy bezpośrednio używać funkcji z tych modułów.
Importowanie modułów i pakietów
Importowanie modułów i pakietów w Pythonie jest kluczowe dla efektywnego zarządzania przestrzenią nazw i unikania duplikacji kodu. Oto różne metody importowania:
Zaimportowanie całego modułu
Pozwala to na dostęp do wszystkich funkcji, klas i zmiennych w module, używając notacji z kropką.
Przykład:
import os
current_directory = os.getcwd()
print(current_directory)
Zaimportowanie modułu z aliasem
Umożliwia korzystanie z krótszej nazwy modułu w kodzie.
Przykład:
import numpy as np
array = np.array([1, 2, 3])
print(array)
Zaimportowanie konkretnych funkcji z modułu
Importuje tylko określone funkcje lub klasy.
Przykład:
from math import sqrt, pi
print(sqrt(16)) # Output: 4.0
print(pi) # Output: 3.141592653589793
Zaimportowanie funkcji z aliasem
Pozwala na zmianę nazwy importowanej funkcji.
Przykład:
from math import factorial as fac
print(fac(5)) # Output: 120
Zaimportowanie całej zawartości modułu
Importuje wszystkie publiczne elementy modułu.
Przykład:
from random import *
print(randint(1, 10))
Uwaga: Ta metoda może prowadzić do konfliktów nazw i jest ogólnie odradzana.
Wykonywanie kodu podczas importowania
W Pythonie kod znajdujący się poza definicjami funkcji i klas w module jest wykonywany natychmiast podczas importowania tego modułu. Oznacza to, że jeśli w module znajdują się instrukcje, które nie są umieszczone w funkcjach lub klasach, zostaną one wykonane, gdy tylko zaimportujemy moduł w innym pliku. Może to prowadzić do nieoczekiwanych efektów, takich jak wywoływanie funkcji lub drukowanie komunikatów, których nie planowaliśmy podczas importu.
Przykład problematycznego modułu:
Załóżmy, że mamy moduł misja.py
z następującą zawartością:
# misja.py
def przygotuj_misje():
print("Przygotowanie misji...")
def start_misji():
print("Start misji!")
start_misji() # Ta funkcja zostanie wywołana podczas importowania
W tym przykładzie:
- Funkcja
start_misji()
jest wywoływana bezpośrednio w module, poza definicjami funkcji. - Kiedy zaimportujemy ten moduł w innym pliku, kod znajdujący się poza funkcjami zostanie wykonany automatycznie.
Importowanie modułu:
Jeśli teraz zaimportujemy moduł misja
w innym pliku:
import misja
To w konsoli zostanie wyświetlone:
Start misji!
Dzieje się tak dlatego, że Python wykonuje kod umieszczony poza definicjami funkcji natychmiast podczas importowania modułu. W tym przypadku nie chcieliśmy, aby funkcja start_misji()
została uruchomiona podczas importu — powinna być wywoływana tylko wtedy, gdy rzeczywiście tego chcemy.
Rozwiązanie problemu
Aby uniknąć niechcianego wykonywania kodu podczas importowania, używamy konstrukcji:
if __name__ == "__main__":
# Kod, który zostanie wykonany tylko przy bezpośrednim uruchomieniu modułu
Dzięki tej konstrukcji możemy określić, które fragmenty kodu mają być uruchamiane tylko wtedy, gdy moduł jest uruchamiany jako główny program, a nie podczas jego importowania.
Poprawiony moduł:
# misja.py
def przygotuj_misje():
print("Przygotowanie misji...")
def start_misji():
print("Start misji!")
if __name__ == "__main__":
start_misji()
W tym przykładzie:
- Kod
if __name__ == "__main__":
sprawia, że funkcjastart_misji()
zostanie uruchomiona tylko wtedy, gdy modułmisja.py
zostanie uruchomiony bezpośrednio jako skrypt, a nie podczas importowania go w innym pliku. - Teraz, gdy zaimportujemy moduł
misja
w innym pliku, funkcjastart_misji()
nie zostanie wywołana automatycznie, co eliminuje niepożądane efekty.
Wyjaśnienie działania if __name__ == "__main__":
__name__
: To specjalna zmienna, która jest automatycznie ustawiana przez Pythona. Jej wartość zależy od tego, w jaki sposób uruchamiany jest moduł:- Jeżeli moduł jest uruchamiany bezpośrednio jako główny skrypt (np.
python misja.py
), wówczas__name__
przyjmuje wartość"__main__"
. - Jeżeli moduł jest importowany w innym pliku,
__name__
przyjmuje nazwę tego modułu (np."misja"
). - Konstrukcja
if __name__ == "__main__":
umożliwia nam określenie, które fragmenty kodu mają być uruchamiane tylko wtedy, gdy moduł jest uruchamiany bezpośrednio jako skrypt. Pozwala to na oddzielenie kodu testowego lub przykładów użycia od kodu, który powinien być dostępny po zaimportowaniu modułu.
Przykład zastosowania:
# narzedzia.py
def testuj_funkcje():
print("Testowanie funkcji...")
if __name__ == "__main__":
testuj_funkcje()
W tym module:
- Funkcja
testuj_funkcje()
zostanie wywołana tylko wtedy, gdy uruchomimy skryptnarzedzia.py
bezpośrednio z linii poleceń. - Gdy
narzedzia.py
jest importowane w innym skrypcie, kod w blokuif __name__ == "__main__":
nie zostanie wykonany.
Uruchamianie narzedzia.py
bezpośrednio:
Jeśli uruchomimy plik narzedzia.py
bezpośrednio z linii poleceń:
python narzedzia.py
To na wyjściu zobaczymy:
Testowanie funkcji...
Ponieważ w tym przypadku __name__
przyjmuje wartość "__main__"
, kod w bloku if __name__ == "__main__":
zostaje wykonany.
Importowanie narzedzia.py
w innym pliku:
Jeśli zaimportujemy narzedzia.py
w innym pliku:
# main.py
import narzedzia
Nie zobaczymy żadnego komunikatu w konsoli, ponieważ kod w bloku if __name__ == "__main__":
nie zostanie wykonany — __name__
w module narzedzia
nie ma wartości "__main__"
podczas importu.
Importowanie relatywne i absolutne
W Pythonie możemy importować moduły i funkcje na dwa główne sposoby: za pomocą importów absolutnych oraz względnych. Obie metody mają swoje zastosowania i są wybierane w zależności od struktury projektu oraz potrzeb programisty.
Importy absolutne
Importy absolutne odwołują się do modułów, używając ich pełnej ścieżki, poczynając od katalogu głównego projektu. Oznacza to, że określamy dokładnie, skąd ma pochodzić importowany moduł, bez względu na to, w którym miejscu struktury katalogów znajduje się plik, który wykonuje import.
Przykład importu absolutnego:
from kalkulator.arytmetyka import dodaj
W tym przykładzie:
- from kalkulator.arytmetyka import dodaj
wskazuje, że funkcja dodaj
powinna zostać zaimportowana z modułu arytmetyka
, który znajduje się w pakiecie kalkulator
.
- Ścieżka do modułu arytmetyka
jest podana w sposób pełny, poczynając od katalogu kalkulator
.
Zaletą importów absolutnych jest to, że są one jasne i czytelne – widać dokładnie, z którego modułu pochodzi import. Dzięki temu łatwiej jest zrozumieć strukturę projektu, zwłaszcza gdy jest on duży i zawiera wiele pakietów.
Importy względne
Importy względne odwołują się do modułów na podstawie ich położenia względem bieżącego modułu, w którym wykonujemy import. Są przydatne, gdy chcemy odwołać się do modułów, które znajdują się w tym samym pakiecie lub w pokrewnych pakietach. W przypadku importów względnych używamy kropek (.
) do wskazania położenia modułów:
- Jedna kropka (
.
) odnosi się do bieżącego pakietu. - Dwie kropki (
..
) odnoszą się do jednego poziomu wyżej, czyli do pakietu nadrzędnego.
Przykład importu względnego:
from .arytmetyka import dodaj # Importuje funkcję dodaj z modułu arytmetyka w bieżącym pakiecie
W tym przykładzie:
- from .arytmetyka import dodaj
wskazuje, że funkcja dodaj
jest importowana z modułu arytmetyka
, który znajduje się w tym samym pakiecie co bieżący plik.
- Użycie jednej kropki (.
) sprawia, że odwołujemy się do modułu arytmetyka
w ramach tego samego pakietu.
Importy względne są szczególnie przydatne w dużych projektach, w których moduły są zorganizowane w hierarchiczne struktury pakietów. Pozwalają one na łatwe przenoszenie całych pakietów bez konieczności zmieniania ścieżek importu, co ułatwia refaktoryzację kodu.
Uwaga: Ograniczenia importów względnych
- Importy względne można stosować tylko wewnątrz pakietów. Oznacza to, że działają one poprawnie jedynie wtedy, gdy moduł, w którym używamy importu względnego, jest częścią pakietu.
- Importy względne nie działają w skryptach uruchamianych bezpośrednio, czyli takich, które są uruchamiane jako główny plik programu (np. za pomocą
python skrypt.py
). W takim przypadku Python nie wie, w jakim kontekście należy interpretować kropki w importach względnych.
Przykład sytuacji, kiedy import względny może nie działać:
Jeżeli mamy strukturę katalogów:
projekt/
├── kalkulator/
│ ├── __init__.py
│ ├── arytmetyka.py
│ └── geometry.py
└── main.py
i w pliku arytmetyka.py
znajduje się import względny:
# arytmetyka.py
from .geometry import oblicz_pole
To ten import będzie działał, gdy arytmetyka.py
zostanie zaimportowany jako część pakietu kalkulator
, na przykład w main.py
:
# main.py
from kalkulator import arytmetyka
Ale jeśli spróbujemy uruchomić arytmetyka.py
bezpośrednio:
python kalkulator/arytmetyka.py
otrzymamy błąd, ponieważ importy względne nie działają, gdy plik jest uruchamiany bezpośrednio.
Kiedy używać importów absolutnych, a kiedy względnych?
Importy absolutne:
- Stosuj, gdy chcesz, aby struktura importów była jasna i niezależna od położenia pliku wykonującego import.
- Przydają się, gdy projekt jest złożony, a pełna ścieżka modułów pomaga zrozumieć zależności.
- Są bardziej uniwersalne i działają niezależnie od tego, czy moduł jest uruchamiany bezpośrednio, czy jest importowany.
Importy względne:
- Stosuj wewnątrz pakietów, gdy chcesz odwoływać się do modułów na podstawie ich położenia względem bieżącego modułu.
- Ułatwiają przenoszenie całych pakietów bez konieczności zmieniania ścieżek importu.
- Są bardziej podatne na błędy w przypadku refaktoryzacji struktury pakietu lub uruchamiania plików bezpośrednio.
Dobre praktyki
- Grupy powiązanych funkcji i klas umieszczaj w tym samym module lub pakiecie.
- Używaj opisowych nazw dla modułów i pakietów, pisanych małymi literami.
- Uważaj na nazwy modułów, które mogą kolidować z wbudowanymi modułami Pythona lub popularnymi bibliotekami.
- Dodawaj docstringi do modułów, funkcji i klas, aby ułatwić zrozumienie kodu przez innych programistów.
- Używaj go do inicjalizacji pakietu i kontrolowania, które moduły są eksportowane.
- Unikaj używania
from modul import *
, aby zapobiec konfliktom nazw i poprawić czytelność kodu.
Praktyczne przykłady
Tworzenie pakietu analiza_danych
W poniższym przykładzie tworzymy pakiet analiza_danych
, który będzie zawierał moduły odpowiedzialne za różne etapy analizy danych.
Struktura pakietu:
projekt/
├── analiza_danych/
│ ├── __init__.py
│ ├── wczytywanie.py
│ ├── przetwarzanie.py
│ └── wizualizacja.py
└── main.py
analiza_danych/
- katalog, który jest traktowany jako pakiet w Pythonie. W nim znajdują się wszystkie pliki odpowiadające za różne funkcjonalności.__init__.py
- plik, który pozwala traktować kataloganaliza_danych
jako pakiet. Zawiera on importy z modułów wewnątrz pakietu.wczytywanie.py
- moduł odpowiedzialny za wczytywanie danych.przetwarzanie.py
- moduł, w którym są zawarte funkcje przetwarzające dane (np. filtrowanie, agregacja).wizualizacja.py
- moduł zajmujący się tworzeniem wykresów i wizualizacją wyników.main.py
- główny skrypt, który korzysta z funkcji dostępnych w pakiecieanaliza_danych
.
Moduł wczytywanie.py
def wczytaj_csv(sciezka):
# Kod do wczytywania pliku CSV
pass
W module wczytywanie.py
znajduje się funkcja wczytaj_csv
, która przyjmuje argument sciezka
, czyli ścieżkę do pliku CSV, który chcemy wczytać. Ta funkcja mogłaby używać bibliotek takich jak pandas
, aby załadować dane z pliku do DataFrame'a:
import pandas as pd
def wczytaj_csv(sciezka):
return pd.read_csv(sciezka)
Powyższy kod wczytuje dane z pliku CSV i zwraca je w postaci DataFrame, co jest bardzo wygodne przy dalszej analizie danych.
Moduł przetwarzanie.py
def filtruj_dane(dane):
# Kod do filtrowania danych
pass
Funkcja filtruj_dane
w module przetwarzanie.py
zajmuje się przetwarzaniem danych. Jako argument przyjmuje dane
, które mogą być np. DataFrame'em wczytanym wcześniej. Przykładowo, możemy chcieć odfiltrować dane na podstawie pewnych warunków:
def filtruj_dane(dane, kolumna, wartosc):
return dane[dane[kolumna] > wartosc]
W tym przykładzie funkcja filtruje wiersze, w których wartość w danej kolumnie jest większa od podanej wartości. Dzięki temu możemy łatwo wybrać tylko te dane, które spełniają określone kryteria.
Moduł wizualizacja.py
def wykres_liniowy(dane):
# Kod do tworzenia wykresu liniowego
pass
Moduł wizualizacja.py
zawiera funkcję wykres_liniowy
, która tworzy wykresy na podstawie dostarczonych danych. Zwykle takie wykresy są generowane za pomocą bibliotek takich jak matplotlib
lub seaborn
:
import matplotlib.pyplot as plt
def wykres_liniowy(dane, x, y):
plt.figure(figsize=(10, 6))
plt.plot(dane[x], dane[y], marker='o')
plt.title('Wykres Liniowy')
plt.xlabel(x)
plt.ylabel(y)
plt.grid(True)
plt.show()
W powyższym kodzie funkcja wykres_liniowy
rysuje wykres, gdzie x
i y
to nazwy kolumn, które mają być użyte do osi X i Y. Wykres zostanie wyświetlony za pomocą matplotlib
.
Plik __init__.py
from .wczytywanie import wczytaj_csv
from .przetwarzanie import filtruj_dane
from .wizualizacja import wykres_liniowy
__all__ = ['wczytaj_csv', 'filtruj_dane', 'wykres_liniowy']
Plik __init__.py
pozwala na łatwy dostęp do funkcji pakietu analiza_danych
z zewnątrz. Importując te funkcje wewnątrz __init__.py
, możemy je potem bezpośrednio zaimportować w innych plikach, takich jak main.py
. __all__
definiuje listę funkcji, które są dostępne do importu z poziomu pakietu.
Użycie pakietu w main.py
from analiza_danych import wczytaj_csv, filtruj_dane, wykres_liniowy
dane = wczytaj_csv('dane.csv')
dane_przefiltrowane = filtruj_dane(dane, 'kolumna', 100)
wykres_liniowy(dane_przefiltrowane, 'czas', 'wartość')
W pliku main.py
importujemy funkcje wczytaj_csv
, filtruj_dane
i wykres_liniowy
z pakietu analiza_danych
i używamy ich do przetworzenia danych.
- Funkcja
wczytaj_csv
ładuje dane z plikudane.csv
do DataFrame'a. - Funkcja
filtruj_dane
przefiltrowuje dane, wybierając tylko te, gdzie wartość w kolumnie'kolumna'
jest większa niż 100. - Funkcja
wykres_liniowy
generuje wykres liniowy, pokazując zależność między kolumnami'czas'
i'wartość'
.